Ogólne zasady postępowania na miejscu nagłego wypadku.

Udzielając pierwszej pomocy na miejscu wypadku, należy postępować według planu, pamietając o kolejnych czynnościach akcji ratunkowej. Jeżeli ratownik będzie usiłował robić wszystko równocześnie albo tylko to , co pamięta , może pominąć czynności decydujące o ludzkim życiu. Każdy wypadek jest inny, dzieje sie w róznych okolicznościach i powoduje rózne obrażenia u ludzi. Stąd kazda akcja ratuknkowa jest improwizacją, musi być jednak prowadzona według przedsawionych poniżej zasad.

1. Ocena sytuacji;
2. Ocena bezpieczeństwa;
3. Pierwsza pomoc;
4. Dalsza opieka nad poszkodowanym
5. Przekazanie informacji o poszkodowanym.

Przystępując do udzielania pierwszej pomocy, należy działać enegicznie i logicznie, ale przede wszystkim spokojnie. Jest to warunek opanowania sytuacji i stworzenia atmosfery zaufania poszkodowanego do ratownika.

Oceniając sytuację, ratownik musi odpowiedzieć sobie na następujące pytania:

• Co się stało?;
• Jakie były okoliczności i przyczyny wypadku?;
• Czy zagrożone jest czyjeś życie?;
• Czy poszkodowany choruje?;
• Czy poszkodowany bierze lekarstwa?;
• Czy przy poszkodowanym znajduja się przedmioty mogące pomóc w ocenie przyczyn wypadku?;
• Czym dysponuję i jakiej pomocy bedę potrzebował?;
• Czy będzie potrzebna pomoc specjalistyczna?;
• Czy mogą mi pomóc inni świadkowie wypadku?;

Przyczyny wypadku mogą stanowić zagrożenie rózwnież dla ratownika. Bezpieczeństwo ratownika jest najważniejsze. Ratownik nie udzieli pomocy poszkodowanemu, gdy sam stanie się ofiarą wypadku.

Oceniając bezpieczeństwo, należy:

zlokalizować zagrożenia dla siebie i dla poszkodowanego;

nie nazaźać się na niebezpieczeństwo;

jeżeli to mozliwe, zlikwidować zagrożenie, odizolować od niego ofiarę wyoadku;

wyciągnąć poszkodowanego i przenieść go w bezpieczne miejsce;

stosować środki ochrony osobistej(jeżeli są dostępne)

Do środków ochrony osobistej ratownika podczas udzielania pierwszej pomocy na miejscy wypadku zalicza sie;

• rekawiczki jednorazowe;

• maseczkę do sztucznego oddychania metodą "usta-usta",

• okulary ochronne.

Czynności pierwszej pomocy to:

1. szybkie badanie wstępne poszkodowanego- ocena podstawowych funkcji życiowych:
• czy ofiara jest przytomna?
• czy jej drogi oddechowe są drożne?
• czy ofiara oddycha?
2. wezwanie służb ratunkowych;
3. likwidacja stanów bezposredniego zagrożenia życia;
4. dokładne badanie poszkodowanego;
5. opatrywanie obrażeń;
6. ochrona poszkodowanego przed wpływem warunków atmosferycznych.

Próby stawiania rannego na nogi, przenoszenie go bez potrzeby lub w sposób nieodpowiedni mogą być przyczyną dodatkowych obrażeń poszkodowanego lub pogłebić już występujące obrażenia.

Oceniając stan przytomności poszkodowanego należy;

• podchodząc do poszkodowanego, głośno zapytać na przykład :" Co się stało?"
• pochylić się nad poszkodowanym, potrzasnąć jego ramionami i głośno zapytać, na przykład: "Czy wszystko w porządku? Czy mnie słyszysz?"
• polecić wykonanie prostych czynności, na przykład:"Otwórz oczy!"

Jednocześnie cały czas należy obserwować poszkodowanego oraz zwrócić uwagę na:

• wyciek krwi lub płynu surowniczo- krwistego z nosa albo uszu;
• rany głowy;
• zapach acetonu z ust(śpiączka cukrzycowa)
• informacje o chorobie(bransoletki, znaczki itp.)

Ocena oddychania polega na pochyleniu się nad twarzą poszkodowanego, udrożnieniu jego dróg oddechowych oraz zbliżeniu własnego policzka i ucha do ust ofiary.Wten sposób ratownik usłyszy szmer oddechu i poczucie jego ciepło na policzku. Jednocześnie ratownik powinien skierować wzrok na klatkę piersiową poszkodowanego i obserwować jej ruchomość. Na badanie oddychania należy przeznaczyć około 10 sekund.

W sytuacji, gdy poszkodowany znajduje się w bezpiecznym miejscu i nie są konieczne czynności resuscytacji krążeniowo-oddechowe, należy przystąpić do szczegółowego badania. Musi być ono przeprowadzone szybko, dokładnie ale jednocześnie delikatnie, by nie sprawiać poszkodowanemu dodatkowego bólu. Bdanie trzeba wykonywać dwoma rękami. Polega ono na lekkim uciskaniu całego ciała poszkodowanego, miejsce po miejscu, przy jednoczesnej wnikliwej obserwacji.

Podczas badania należy;

• osobę przytomną prosić o podanie okoliczności nagłego zdarzenia oraz wymienione aktualnych dolegliwości, na przykład: bólu, zawrotów głowy, nudności, wymiotów, uczucia ciepła lub zimna, ogólnego osłabienia, wzmożnego pragnienia itp;
• obserwować twarz poszkodowanego- grymas bólu może pomóc w rozwiązaniu obrażenia;
• porówywać symetralne okolice ciała (np.prawą i lewą kończynęgórną), co zwiększa szanse na wykrycie nieprawidłowości;
• osobę przytomną prosić o wypowiedzenie tego, co czuje podczas badania- pozwala to wykryć miejsca wraźliwe na dotyk;
• zwrócoć uwagę na widoczne objawy obrażenia lub choroby; cierpienie na twarzy, lęk, jęczenie, płacz, krzyk,drgawki, krwawienie, pot, nienaturalne zabarwienie skóry,
• badanie należy przeprowadzić systematycznie od czubka głowy do polców stóp.

Powrót do strony głównej